IN JOUW HAND: Bob Dylan in het polderland.

Het was in het prille voorjaar van 2009, dat ik kennismaakte met de versie van Adele van "To make you feel my love" van Bob Dylan. Al eerder was ik gefascineerd geraakt door die jonge meid met dat volstrekt eigen geluid, dat ik overal bovenuit herkende. Al moet ik bekennen, dat mijn lijn van interesse niet in de eerste plaats naar de popmuziek gaat. Maar Dylan is Dylan.

Nu ben ik ook altijd een fan geweest van mooi Nederlandstalig repertoire. En dan denk ik niet in de eerste plaats aan het Volendamse Gebeuren; sorry jongens... Aan wie ik dan wel denk? Daarover informeer ik u op een ander moment. Hoe dan ook: op internet waren er diverse prachtige Nederlandse hertalingen van "To make..." te vinden. Ik besloot een stapje verder te gaan, en een compleet nieuwe Nederlandse tekst aan de melodie van Dylan toe te voegen, zonder enig oorzakelijk verband.

Het werd het verslag van een korte liefdesgeschiedenis. Misschien was het wel alleen maar een bevlieging, of een vlinderende verliefdheid. Misschien van mij, misschien ook niet. In hoeverre is een tekst autobiografisch? Moet dat? En is dat eigenlijk wel van belang? Ik laat het in het midden. Dat doe ik met al mijn teksten.

Als klassiek opgeleid zangeres beschouw ik mijn stem vooral als een medium tussen de componist en het publiek. Of ik daadwerkelijk heb beleefd wat ik bezing, doet er strikt genomen niet toe. Als ik de bezongen gebeurtenis maar aannemelijk kan maken. Ik ben als zangeres in eerste instantie een reproducerend kunstenaar. Mijn persoonlijke ervaringen zijn slechts als bron van belang, niet als absoluut gegeven.

Dat ik als schrijver een schepper ben, is nieuw voor mij. Ik vind het een hele verantwoording en duik daarom graag nog even weg achter de rug van een andere schrijver. Aan de schortebanden van Dylan durf ik wel een stukje vooruit te strompelen. Want Dylan is Dylan.

Enfin, u ziet maar. Het is een Hollands verhaal geworden. U mag het meezingen: de thema's staan aangegeven.

IN JOUW HAND

A-
Spierwit overhemd, een pikzwart schort;
drie spiegeleitjes op een heel groot bord.
Voel hoe het haardvuur langzaam warmer wordt:
Mijn hart ligt in jouw hand.

A-
Samen sushi eten in de binnenstad;
Even stukje lopen? Dat doen we, schat.
Zeven bruggen, zeven grachten op ons pad.
Mijn hart ligt in jouw hand.

B-
Keihard lachen om een flauwe mop;
je pakt mijn hand en streelt mijn haar.
Voor jou zet ik mijn leven op zijn kop:
niets is te gek. Vertel het maar.

A-
Lijf dat zomaar bij het mijne hoort;
je blik die ieder spoor van twijfel smoort.
Muziek alleen door jou en mij gehoord;
mijn hart ligt in jouw hand.

A-instrumentaal

B-
Als God in Frankrijk in het polderland;
een eendje kwaakt zijn schaterlach.
De zwanen soezen aan de waterkant:
een gouden randje aan de dag.

A-
Doodse stilte, geen berichten meer.
Wend je blik maar af, dit was het weer.
Zelfs geen afscheid, zelfs geen laatste keer.
Mijn hart viel uit jouw hand;
viel zomaar uit jouw hand.